نی نامه

رسید وقت تو را کشتن امشب
بس مرا از تو نوشتن امشب
سر عشقت را من ببرم امشب
باده خون جرئه خورم امشب
مرض دل درمون کنم امشب
مهرت از دل برون کنم امشب
ساقی باده ها ریز مرا امشب
تا سحر می شوم رها مشب
بوسه ها نا سزا شود امشب
دل دگر بی وفا شود امشب
تو رو دفن کنمت بانو امشب
راه را کنم بی تو شروع امشب

م.پارسا

نیمه اول آذر 94

این که باز مستم و دیوانه ام امشب ، مهم نیست
این که پر شده ساغر پیمانه ام امشب ، مهم نیست
نعره ی درد تو در این سکوت رسوای عالم کرد مرا
این که راه نیست به میخانه ام امشب ، مهم نیست
ناله ای نیست جانسوز تر از ناله ی من بانو
این که شکست غرور مردانه ام امشب ، مهم نیست
تسبیح به دستم و ذکر نامه تو گویم مدام
یاد تو پاشید ارکان سامانه ام امشب ، مهم نیست
سر زلفی نشان دادی و به باد دادی ایمان مرا
این که سجده گر بتخانه ام امشب ، مهم نیست
در اشتیاق وصالت بمیرد این پارسا هر شب
این که قربانی جانانه ام امشب ، مهم نیست

26 فروردین 96

3:20 بامداد

م.پارسا

‫‏‫من صادقانه روز تولدم بغض میکنم
‫خودم به درک دیگران چرا شوق میکنن؟!
از  ‫تبریک سر باز کردن و اجباری
از ‫پیام های مزخرف تلگرامی
از این مغز های خالی از اندیشه و جذامی
‫از هرچه کادو تبریک و کیک متنفرم
‫چاشنی خرید روز تولد میکنه منفجرم
از انگیزه های واهی برای ادامه زندگی
‫از آرزو های تو در توی ساختگی
از شاد باش گفتن انگلیس بلیسا
‫از نصیحت پیران دست به عصا
‫از همه ی اتفاقهای روز تولدم متنفرم
‫از دور همی های چشم هم چشمی این روز
از جمله میخواستم بهت تبریک بگم دیروز
‫از آمدنم به این دنیای کثیف و پست
‫از این همه عقده که این سالها به دلم نشست
‫از چشیدن طمع متوالی شکست
‫از بی صدا بودن یک دست
متنفرم‌ آری متنفرم

م.پ روز تولدم سال 1369

حرف دلایی که تو این آهنگ شنیدم عالی بود خصوصا سوز صداش.

صدای خنده هات هنوز توگوشمه
بی تو مهتاب هرشب تو همون کوچمه هی هی
چقده سنگ شده دلت
بیا بگو که توهم تنگ شده دلت
بیا که جوونی مثه باد داره میره
بجوم برگرد اسمت ازیاد داره میره
بیا قبول گذشته هم به درک
دورات تموم شد پیش ماام بیا یه سرک
هی
درد عشقی کشیدم که مپرس احوالم
بودنت یک سالو
رفتنت چن سال است
خوش به حالت اگر شادی تو
که اگر عشق دوباره به دلت جاری شد
خوش بحالت که مرا زود فراموش کردی. که پس ازدوریمان روزگارت سردنیست .
من ترکیدم
ازبس که دو عاشق دیدم
من ترکیدمو
با بغض گلو خندیدم
بعد تو این دل من با کسی همراه نشد
چندباری به سرش زد ولی انگار نشد
وو
شکرش واسه من باقیه
رفتی و این حالی که دادی به دلم عالیه
شاید اگر دائم بودی کنارم
شنیدی اینو …
من بهش دچارم
عاشق چنتا عکسی ام که دارم
ازت و فندک و لب و سیگارم
عاشق حلقه ای که تو بی پولی
خریدمو خودمونیم چقدر پیزوری بود

بگو زندگی ادامه داره
بذا بره بره پیه کارش
بگو زندگی ادامه داره
به مو میرسه اما
نمیشه پاره

هی

من که تو رو میپرستیدم
حیف
عجب
دیدی دستی دستی
درد داره نبودنتا
الان چند سالی هه که تو رو ندیدمتا
هی میخوام
که شعر هام اجتماعی باشه
ولی
کشش به سمت تو داره نت ها
من که از بچگی جین بوده تنم
لش بودم همش
دوس داشتم عروس کنم اتوو
تنم تو کنی کت وو
ولی
دیدی که روزگار مشتی نی ووو
بعد من
چند دست چرخیدی
قلم اصرار میکنه شعر ها اجتماعی باشه
قلم عشق ناخلف به اجتماع میشا شــه.
بعد رفتنت
دود شد سیگار اول
رفیقای ناباب منو بیچاره کردن
به خودم گفتم ببین کارت کجا رسیدش
یهو
بغلی گف ببین پُرش چه حالی میده

شاعر معین z

به جز نام تو نجوایی ندارم
به غیر باغ وبستان خیالت
سر،سیر وتماشایی ندارم
بسوز،ای شمع وما راهم بسوزان
که من از شعله پروایی ندارم
یک امشب تا سحر مهمان من باش
که من امّید فردایی ندارم
بیابان گردم واندوهم این است
که پای راهپیمایی ندارم
مرا اعجاز عشقت روح بخشید
به غیر از تو مسیحایی ندارم
به سر غیر از تو سودایی ندارم
به دل جز تو تمنّایی ندارم
خدا،داند که در بازار عشقت
به جز جان،هیچ کالایی ندارم